اسپوفینگ چیست؟ انواع حمله spoofing و تأثیر آن بر کاربران

اسپوفینگ چیست
فهرست مطالب

اسپوفینگ چیست

اسپوفینگ (spoofing) یک حمله سایبری است که در آن یک فرد یا سامانه، هویت خود را جعل می‌کند تا به عنوان یک منبع معتبر یا آشنا ظاهر شود. هدف از این کار، فریب قربانی برای دستیابی به اطلاعات شخصی، نصب بدافزار یا سرقت داده است.

در امنیت سایبری، اسپوفینگ یک اصطلاح کلی محسوب می‌شود و شامل تکنیک‌های مختلفی مانند جعل ایمیل، جعل شناسه تماس‌گیرنده، جعل DNS و حتی جعل GPS است.

چرا به آن spoofing می‌گویند؟

واژه spoof در انگلیسی به معنای «حقه زدن» یا «تقلید فریبکارانه» است. در حوزه امنیت سایبری، این اصطلاح به دلیل ماهیت گمراه‌کننده این حملات انتخاب شده؛ چراکه مهاجم وانمود می‌کند فرد یا سیستم دیگری است.

فرض کنید یک ایمیل دریافت می‌کنید که در ظاهر از طرف بانک شماست. لوگو، قالب و حتی آدرس فرستنده هم شبیه بانک واقعی است. در متن ایمیل از شما خواسته شده روی لینکی کلیک و مشخصات حساب خود را وارد کنید.

اگرچه همه چیز واقعی به نظر می‌رسد، اما در حقیقت این پیام از سوی یک مهاجم ارسال شده که هویت بانک را جعل کرده است.

انواع رایج اسپوفینگ:

  • جعل ایمیل (Email spoofing)
  • جعل شناسه تماس‌گیرنده (Caller ID spoofing)
  • جعل وب‌سایت (Website spoofing)
  • جعل DNS (DNS spoofing)
  • جعل IP (ip spoofing)

در ادامه هر کدام از این انواع اسپوفینگ را به صورت کامل خدمتتان معرفی خواهیم کرد.

انواع اسپوفینگ و عملکرد آن‌ها

انواع اسپوفینگ و عملکرد آن‌ها

spoofing به مجموعه‌ای از تکنیک‌ها برای جعل هویت اشاره دارد. مهاجمان با این روش‌ها تلاش می‌کنند خود را به عنوان یک منبع معتبر جا بزنند تا قربانی را فریب داده و به اطلاعات حساس یا منابع محافظت شده دسترسی پیدا کنند. در ادامه به انواع رایج اسپوفینگ و شیوه عملکرد آن‌ها می‌پردازیم:

۱) جعل ایمیل (Email spoofing):

  • عملکرد: مهاجم آدرس فرستنده در هدر ایمیل را جعل می‌کند تا پیام به‌ظاهر از یک شرکت، بانک یا همکار معتبر ارسال شده باشد.
  • هدف: ترغیب قربانی به کلیک روی لینک‌های مخرب، دانلود فایل‌های آلوده یا افشای اطلاعات حساس. این روش اغلب در حملات فیشینگ و Business Email Compromise (BEC) به کار می‌رود.
  • نحوه شناسایی: بررسی دقیق آدرس فرستنده برای یافتن تغییرات جزئی، مطابقت‌نداشتن آدرس «Reply-to» با آدرس اصلی و توجه به لحن یا درخواست‌های غیرعادی و فوری.

مقاله پیشنهادی: فیشینگ چیست

۲) جعل IP (ip spoofing):

  • عملکرد: آدرس IP مبدأ در بسته‌های داده تغییر داده می‌شود تا ترافیک به ظاهر از یک منبع معتبر باشد.
  • هدف: دور زدن فایروال‌ها یا سیستم‌های تشخیص نفوذ و پنهان کردن هویت مهاجم. این روش معمولاً در حملات منع سرویس (DoS) و حملات مرد میانی (MitM) استفاده می‌شود.
  • نحوه شناسایی: استفاده از سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS)، بازرسی دقیق بسته‌ها و اجرای قوانین سخت‌گیرانه فایروال.

۳) جعل ARP (ARP spoofing):

  • عملکرد: مهاجم پیام‌های جعلی ARP را در شبکه محلی (LAN) ارسال می‌کند تا دستگاه‌ها آدرس MAC او را به جای آدرس MAC معتبر مرتبط با یک IP ذخیره کنند.
  • هدف: رهگیری یا دستکاری ترافیک شبکه و سرقت اعتبارنامه‌ها.
  • نحوه شناسایی: استفاده از ابزارهای تحلیل بسته‌های داده و نظارت مستمر بر ترافیک شبکه.

۴) جعل DNS (DNS spoofing) یا مسمومیت کش (Cache Poisoning):

  • عملکرد: مهاجم با تغییر کش DNS، کاربر را به وب‌سایت جعلی هدایت می‌کند؛ حتی اگر آدرس را درست وارد کرده باشد.
  • هدف: سرقت اطلاعات ورود، داده‌های پرداخت یا انتشار بدافزار.
  • نحوه شناسایی: بررسی وجود HTTPS و اعتبار گواهی امنیتی و استفاده از پروتکل‌های امنیتی مانند DNSSEC.

۵) جعل شناسه تماس‌گیرنده (Caller ID spoofing):

  • عملکرد: مهاجم شماره تماس نمایش‌داده شده را تغییر می‌دهد تا تماس از طرف یک منبع قابل اعتماد (مانند بانک یا سازمان دولتی) به نظر برسد.
  • هدف: متقاعد کردن قربانی برای افشای اطلاعات شخصی یا مالی از طریق تلفن.
  • نحوه شناسایی: عدم اعتماد به تماس‌های ناخواسته که اطلاعات حساس درخواست می‌کنند و تأیید هویت تماس‌گیرنده از طریق شماره‌های رسمی سازمان.

۶) جعل پیامک (SMS spoofing):

  • عملکرد: ارسال پیامک‌هایی که از نظر شماره فرستنده یا نام نمایش داده شده شبیه یک سرویس یا فرد معتبر هستند.
  • هدف: وادار کردن قربانی به کلیک روی لینک‌های آلوده یا به اشتراک گذاشتن کدهای تأیید.
  • نحوه شناسایی: خودداری از کلیک روی لینک‌های ناشناس و تأیید پیام با فرستنده از طریق کانال دیگر.

۷) جعل MAC (mac spoofing):

  • عملکرد: مهاجم آدرس فیزیکی (MAC Address) کارت شبکه خود را تغییر می‌دهد تا به عنوان یک دستگاه معتبر در شبکه شناسایی شود.
  • هدف: عبور از فیلترهای امنیتی مبتنی بر MAC، دسترسی غیرمجاز به شبکه و سرقت داده‌ها.
  • نحوه شناسایی: استفاده از سیستم‌های مدیریت دسترسی شبکه (NAC) و مانیتورینگ تغییرات آدرس‌های MAC.

۸) جعل بیومتریک (Biometric spoofing):

  • عملکرد: استفاده از عکس‌ها، ویدئوها، ماسک‌های سه‌بعدی یا صدای بازسازی‌ شده برای فریب سیستم‌های احراز هویت بیومتریک.
  • هدف: دور زدن احراز هویت چهره، صدا یا اثر انگشت و دسترسی به حساب‌ها یا سیستم‌های امن.
  • نحوه شناسایی: بهره‌گیری از فناوری تشخیص زنده بودن (Liveness Detection) که قادر است کاربر واقعی را از تصویر یا ماسک تشخیص دهد.

۹) جعل GPS (GPS spoofing):

  • عملکرد: ارسال سیگنال‌های رادیویی جعلی به گیرنده GPS برای تغییر موقعیت مکانی گزارش شده.
  • هدف: منحرف کردن مسیر افراد یا محموله‌ها، مختل‌کردن ردیابی ناوگان یا ایجاد اختلال در پهپادها.
  • نحوه شناسایی: استفاده از سامانه‌های تایید چند منبعی موقعیت مکانی و بررسی ناهماهنگی داده‌های GPS با سایر حسگرها.

حمله اسپوفینگ چه خطراتی دارد؟

حملات spoofing می‌توانند پیامدهای جدی برای افراد و سازمان‌ها به همراه داشته باشند. برخی از مهم‌ترین خطرات این حملات عبارت‌اند از:

دسترسی غیرمجاز به سیستم‌ها و اطلاعات:

مهاجمان با جعل هویت یک منبع معتبر، می‌توانند به سامانه‌های داخلی و شبکه‌های سازمان وارد می‌شوند و کنترل بخش‌هایی از زیرساخت را در دست بگیرند.

مقاله پیشنهادی: جعل هویت چیست

سرقت اطلاعات حساس:

بسیاری از حملات اسپوفینگ با هدف سرقت داده‌هایی مانند نام کاربری و رمز عبور، اطلاعات بانکی و جزئیات کارت اعتباری انجام می‌شوند. این امر می‌تواند منجر به سرقت هویت و کلاهبرداری مالی شود.

بستر‌سازی برای حملات ثانویه:

اسپوفینگ اغلب به عنوان سکوی پرتاب برای حملات پیچیده‌تر مانند فیشینگ، نفوذ به داده‌ها یا توزیع باج‌افزار استفاده می‌شود. برای نمونه، یک ایمیل اسپوفینگ می‌تواند نقطه آغاز یک حمله فیشینگ سازمان یافته باشد.

خسارات مالی سنگین:

برخی حملات، به‌ویژه Business Email Compromise (BEC) که مبتنی بر اسپوفینگ هستند، هر ساله میلیاردها دلار به کسب‌وکارها خسارت وارد می‌کنند.

از بین رفتن اعتماد دیجیتال:

از آنجا که اسپوفینگ بر پایه فریب و سوءاستفاده از اعتماد عمل می‌کند، تکرار این حملات می‌تواند اعتماد کاربران و شرکای تجاری به ارتباطات دیجیتال را به شدت کاهش دهد.

اختلال و از دست دادن منابع:

در روش‌هایی مانند IP dpoofing و ARP spoofing، مهاجم می‌تواند باعث اختلال در عملکرد سیستم‌ها، رهگیری یا دستکاری ترافیک شبکه شود و حتی دسترسی به منابع حیاتی را مسدود کند.

تاثیر اسپوفینگ در بازار ارز دیجیتال

اسپوفینگ (spoofing) در بازار ارز دیجیتال، علاوه بر تهدید امنیت فردی کاربران، می‌تواند تعادل بازار را برهم زده و سرمایه‌گذاران را دچار زیان‌های سنگین کند. مهم‌ترین اثرات این نوع حملات عبارت‌اند از:

۱. دستکاری قیمت از طریق سفارش‌های جعلی:

در این روش، مهاجمان یا معامله‌گران متخلف سفارش‌های بزرگ خرید یا فروش را در صرافی ثبت می‌کنند، بدون اینکه قصد واقعی برای انجام معامله داشته باشند.

  • هدف: ایجاد توهم خوش‌بینی یا بدبینی در بازار.
  • اثر: سرمایه‌گذاران با دیدن این سفارش‌ها دچار FOMO (ترس از دست دادن فرصت) یا ترس از ضرر می‌شوند و بر اساس آن تصمیم‌های عجولانه می‌گیرند.

مثال: ثبت سفارش خرید بزرگ روی بیت‌کوین در قیمت بالاتر از نرخ فعلی برای ایجاد تصور صعود قیمت و سپس لغو سفارش پس از رشد کوتاه‌مدت.

۲. حملات فیشینگ با جعل هویت پلتفرم‌های رمزارزی:

مهاجمان با ساخت وب‌سایت یا صفحات ورود جعلی که مشابه صرافی‌های معتبر هستند، کاربران را فریب می‌دهند تا اطلاعات ورود یا کلید خصوصی خود را وارد کنند.

  • روش: ارسال ایمیل یا پیامک با ظاهری رسمی (شامل لوگو، دامنه مشابه یا آدرس فریبنده) که کاربر را به صفحه جعلی هدایت می‌کند.
  • نتیجه: سرقت مستقیم حساب کاربری یا برداشت غیرمجاز از کیف‌پول دیجیتال کاربر.

۳. کلاهبرداری از طریق ایمیل‌های تقلبی به‌ظاهر رسمی:

برخی مهاجمان از Email spoofing برای ارسال پیام‌های جعلی با نام صرافی یا پلتفرم کیف‌پول استفاده می‌کنند.

  • مثال: ایمیلی که ادعا می‌کند حساب شما مسدود شده و برای رفع آن باید روی لینکی کلیک کنید.
  • خطر: این لینک معمولاً به صفحات فیشینگ یا دانلود بدافزار منتهی می‌شود.

چرا احراز هویت چندمرحله‌ای (MFA) و واقعی اهمیت دارد؟

۱. حتی اگر نام کاربری و رمز عبور شما در یک حمله اسپوفینگ یا فیشینگ افشا شود، MFA می‌تواند مانع ورود مهاجم شود.

۲. در صورت تلاش مشکوک برای ورود، سیستم MFA می‌تواند هشدار بدهد تا کاربر یا سازمان سریع واکنش نشان دهند.

۳. استفاده از تشخیص حیات (liveness detection) در سیستم‌های بیومتریک (مانند تشخیص چهره یا صدا) مانع استفاده مهاجم از عکس، ویدیو یا ماسک سه‌بعدی می‌شود.

اسپوفینگ در بازار ارز دیجیتال فقط به دستکاری قیمت محدود نمی‌شود؛ بلکه شامل حملات مهندسی اجتماعی، جعل پلتفرم‌ها و ایمیل‌های فیشینگ نیز هست. آگاهی کاربران از این روش‌ها، همراه با استفاده از MFA و فناوری‌های ضد جعل، می‌تواند نقش مهمی در کاهش خطرات و حفظ امنیت دارایی‌های دیجیتال ایفا کند.

مقاله پیشنهادی: بیومتریک چیست

چگونه از حمله اسپوفینگ جلوگیری کنیم؟

پیشگیری از حملات spoofing نیازمند ترکیبی از اقدامات فنی، پروتکل‌های امنیتی و آموزش کاربران است. در ادامه، مهم‌ترین راهکارها در دو دسته اصلی ارائه می‌شوند:

۱. اقدامات فنی و امنیتی:

احراز هویت چندعاملی (MFA):

با فعال‌سازی MFA، حتی در صورت سرقت رمز عبور، مهاجم بدون عامل دوم (مانند کد ارسال‌شده به تلفن همراه یا توکن سخت‌افزاری) قادر به ورود نخواهد بود.

پروتکل‌های احراز هویت ایمیل (SPF, DKIM, DMARC):

این پروتکل‌ها به سرور گیرنده کمک می‌کنند اصالت فرستنده ایمیل را بررسی کند و مانع ارسال ایمیل‌های اسپوف‌شده از دامنه شما شوند.

فایروال و امنیت شبکه:

استفاده از فایروال و ابزارهای تشخیص نفوذ (IDS/IPS) می‌تواند دسترسی غیرمجاز را مسدود کرده و حملاتی مانند ARP spoofing را شناسایی کند.

نرم‌افزارهای امنیتی پیشرفته:

آنتی‌ویروس و راهکارهای امنیتی سازمانی که قابلیت شناسایی و پاسخ به تهدیدات را دارند، ریسک کلی حملات را کاهش می‌دهند.

تشخیص حیات (Liveness Detection) در سیستم‌های بیومتریک:

استفاده از فناوری تشخیص زنده بودن مانع ورود جعل‌های بیومتریک مانند عکس، ویدیو یا ماسک سه‌بعدی می‌شود.

رمزگذاری ارتباطات:

بهره‌گیری از پروتکل‌های رمزگذاری امن مانند HTTPS و SSH می‌تواند خطر حملات مرد میانی و مسمومیت ARP را کاهش دهد.

برنامه واکنش به حادثه (Incident Response Plan):

داشتن یک سناریوی از پیش آماده برای پاسخ به نفوذها، به سازمان کمک می‌کند سریع و هدفمند عمل کند.

۲. آموزش و آگاهی کاربران:

آموزش مداوم:

کارکنان باید به‌صورت منظم با جدیدترین شیوه‌های کلاهبرداری و حملات سایبری آشنا شوند.

بررسی دقیق ایمیل‌ها و پیام‌ها:

تأکید بر بررسی آدرس فرستنده و لینک‌ها قبل از کلیک، و خودداری از دانلود فایل‌های ناشناس.

تأیید تماس‌ها و درخواست‌های غیرعادی:

هرگونه درخواست حساس از سوی مدیران یا همکاران باید از طریق کانال رسمی دوم تأیید شود.

استفاده از فیلترهای هرزنامه:

فعال‌سازی فیلترهای Spam در سطح سازمان و کاربر به مسدود کردن پیام‌های اسپوف شده کمک می‌کند.

احتیاط در استفاده از Wi-Fi عمومی:

استفاده از VPN در شبکه‌های عمومی برای جلوگیری از حملات Man-in-the-Middle ضروری است.

مدیریت ایمن رمزهای عبور:

استفاده از نرم‌افزارهای مدیریت گذرواژه مانند ۱Password یا LastPass برای ایجاد و ذخیره رمزهای قوی

نقش احراز هویت دقیق در مقابله با اسپوفینگ

نقش احراز هویت دقیق در مقابله با اسپوفینگ

احراز هویت دقیق، یکی از مؤثرترین راهکارها برای کاهش خطرات حملات spoofing است. این رویکرد با افزودن لایه‌های امنیتی اضافی، امکان سوءاستفاده مهاجمان از اطلاعات به‌دست‌آمده را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد.

۱. احراز هویت دومرحله‌ای (MFA):

استفاده از MFA به این معناست که برای ورود به یک حساب کاربری، علاوه بر رمز عبور، به عامل دیگری مانند کد ارسال‌شده به تلفن همراه، اپلیکیشن احراز هویت یا کلید امنیتی سخت‌افزاری نیاز است.

مزیت اصلی: حتی اگر کاربر در یک حمله اسپوفینگ فریب بخورد و نام کاربری و رمز عبور خود را افشا کند، مهاجم بدون عامل دوم قادر به ورود نخواهد بود.

بسیاری از سیستم‌های MFA در صورت تلاش ورود مشکوک، هشدار ارسال می‌کنند و به سازمان یا کاربر فرصت می‌دهند قبل از تشدید حمله، آن را متوقف کنند.

۲. احراز هویت بیومتریک با تشخیص حیات (Liveness Detection):

در مواردی که احراز هویت بیومتریک به‌کار می‌رود، استفاده از فناوری تشخیص زنده بودن مانع ورود مهاجمان با استفاده از عکس، ویدیو یا ماسک سه‌بعدی می‌شود.

کاربرد ویژه: در حوزه‌هایی مانند بانکداری آنلاین و صرافی‌های ارز دیجیتال که ارزش تراکنش‌ها بالاست، این ویژگی اهمیت مضاعف دارد.

قصد راه اندازی احراز هویت صرافی ارز دیجیتال دارید؟ مشاوران ما برای راهنمایی شما در این مسیر همراه شما هستند. از طریق فرم با کارشناسان یوآیدی ارتباط بگیرید.

۳. احراز هویت چند لایه (Multi-layer Authentication):

ترکیب روش‌های مختلف مانند رمز عبور قوی، MFA و احراز هویت بیومتریک، یک سد چندلایه ایجاد می‌کند که عبور از آن برای مهاجم بسیار دشوار است.

سرویس‌هایی مثل احراز هویت تصویری و وب‌ سرویس شاهکار که بیس و پایه احراز هویت آن‌ها، روی تطبیق شماره موبایل با کد ملی است، می‌توانند تاثیر بسزایی در کاهش حمله‌های اسپوفینگ داشته باشند و از جعل هویت دیجیتال جلوگیری می‌کنند.

یوآیدی به عنوان پلتفرم احراز هویت دیجیتال (e-KYC) در ایران، با بهره‌گیری از فناوری‌های هوش مصنوعی، امکان استفاده از همین اصول بیومتریک را برای انجام احراز هویت غیرحضوری، سریع و دقیق کاربران فراهم کرده است.

برای دریافت وب سرویس احراز هویت در کسب‌وکار خود، از طریق فرم با کارشناسان یوآیدی ارتباط بگیرید.

سوالات متداول

اسپوفینگ (spoofing) به جعل هویت در فضای دیجیتال برای فریب سیستم یا کاربر گفته می‌شود، در حالی که فیشینگ روشی است که معمولاً از طریق ایمیل یا پیام جعلی، کاربر را ترغیب به افشای اطلاعات حساس می‌کند. فیشینگ می‌تواند یکی از روش‌های اجرای اسپوفینگ باشد.

برای شناسایی ایمیل اسپوفینگ باید آدرس فرستنده، دامنه و بخش Reply-to را بررسی کنید، وجود لینک‌های مشکوک یا غلط املایی در دامنه را تشخیص و به درخواست‌های فوری یا غیر معمول واکنش محتاطانه نشان دهید.

IP spoofing به دلیل جعل آدرس IP معمولاً به‌سختی قابل ردیابی است، اما با استفاده از سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS) و تحلیل ترافیک شبکه می‌توان فعالیت‌های مشکوک را شناسایی کرد.

بله، استفاده از نرم‌افزارها و ابزارهای امنیتی مانند فایروال، آنتی‌ویروس پیشرفته، فیلتر ضد اسپم و پروتکل‌های SPF، DKIM و DMARC برای مقابله با انواع حمله اسپوفینگ، از جمله Email Spoofing، mac spoofing و ip spoofing ضروری است.

برای امتیاز دادن کلیک کنید!
[تعداد نظر: ۰ میانگین: ۰]

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مرتبط

آخرین مقالات

عضویت در خبرنامه