احراز هویت فرآیندی است که تاریخچهای طولانی دارد و سالها است که در دنیا شناخته شده است. در گذشته، تنها راه شناسایی و احراز هویت افراد، استفاده از حافظه ذهنی برای به خاطر سپردن ویژگیهای چهره، ویژگیهای جسمانی و فیزیکی بوده است. این شیوه به مرور کارایی خود را از دست داد و جای خود را به احراز هویت از طریق اثر انگشت و سایر شیوههای نوین داد. تا چند سال پیش اگر تصمیم به خرید سیم کارت، فعالیت در بورس یا هر گونه فعالیت مالی دیگری داشتید، نیاز بود تا در صفهای طولانی و در خیل عظیم جمعیت منتظر بمانید تا مراحل احراز هویت خود را تکمیل کنید. این احراز هویت به نام احراز هویت دستی یا احراز هویت حضوری شناخته میشود که امروزه در موارد معدودی کاربرد دارد و جای خود را به احراز هویت آنلاین یا احراز هویت الکترونیکی داده است. اما چرا احراز هویت غیرحضوری دیگر کارایی سابق را ندارد؟ یا به بیان دیگر، احراز هویت دستی چه چالشهایی دارد و چه مشکلاتی ایجاد برای کاربران و برای کسب و کارها ایجاد میکند؟ با ما در این مقاله همراه باشید تا به بررسی بیشتر چالشهای احراز هویت دستی بپردازیم.
مختصری درباره احراز هویت و تاریخچه آن
پیش از آن که به بررسی چالشهای احراز هویت دستی بپردازیم، بهتر است نگاهی به تعریف احراز هویت داشته باشیم و بررسی کنیم که تاریخچه احراز هویت چیست؟
احراز هویت روشی است که طبق آن تصمیم گرفته میشود که آیا فردی که خود را معرفی کرده واقعاً همان فردی است که ادعا میکند. تأیید اعتبار مشتریان و کاربران، احراز هویت نامیده میشود و به حفظ امنیت مشتریان و کسب و کارها کمک میکند. هنگامی که مشتری یا کاربر میخواهد از خدمات مالی خاصی استفاده کند، نیاز است تا مراحل احراز هویت را طی کند. فرآیند احراز هویت چه به صورت دستی چه به صورت آنلاین شامل تأیید هویت کاربر توسط فروشنده یا ارائهدهنده خدمات است.
احراز هویت از گذشتههای دور در میان جوامع کاربرد داشته است. در ابتدا شناسایی افراد با استفاده از قوای حافظه و تطابق دادن ویژگیهای ظاهری آنها با تصویر ذهنی انجام میشد که خطاهای زیادی به همراه داشت. سپس شیوههایی برای احراز هویت دقیقتر به وجود آمد که به ترتیب عبارتند از:
- استفاده از جواهرات (شیوه احراز هویت در حدود ۱۰۰۰۰۰ سال قبل)؛
- سرشماری دولتی (احراز هویت در ۳۸۰۰ سال پیش از میلاد مسیح)؛
- استفاده از گذرنامه (احراز هویت در سال ۱۴۱۴)؛
- اثر انگشت و احراز هویت دستی (اولین شیوه احراز هویت بیومتریک، سال ۱۸۵۸)؛
- سوابق دیجیتال (تبدیل فایلها و اسناد کاغذی به فایلهای دیجیتال در سال ۱۹۷۷)؛
- کارتهای هوشمند برای تشخیص هویت؛
- طراحی سامانه تشخیص هویت دیجیتالی بیومتریک.
امروزه، با پیشرفت تکنولوژی، احراز هویت دستی تقریباً منسوخ شده است و از شیوههای مدرن و پیشرفته، یعنی استفاده از هوش مصنوعی برای احراز هویت بیومتریک چهره (تشخیص چهره)، استفاده میشود. اما احراز هویت دستی چه چالشهایی داشته که باعث شده امروزه احراز هویت آنلاین، پرطرفدارترین روش احراز هویت نام گیرد. در ادامه به این موضوع میپردازیم.
چالشهای احراز هویت دستی
احراز هویت، نخستین گام برای اتصال به خدمات هر سازمانی است. تمامی کسب و کارها و کاربران نیاز دارند تا برای تعامل، به سیستمی ایمن دسترسی داشته باشند. احراز هویت دستی، که به احراز هویت حضوری نیز شناخته میشود، به دلیل محدودیتها و چالشهایی که دارد، نتوانسته راه مناسبی برای تعامل میان کاربران و کسب و کارها باشد. چالشهای احراز هویت دستی از دو زاویه قابل بررسی هستند:
- چالشهای احراز هویت دستی برای کاربران
- چالشهای احراز هویت دستی برای کسب و کارها
در ادامه مشکلات احراز هویت دستی را از این دو زاویه بررسی خواهیم کرد.
چالشهای احراز هویت دستی برای کاربران
تا چند سال پیش، اگر تصمیم به خرید سیم کارت داشتید و به یکی از دفاتر پیشخوان دولت مراجعه میکردید، با تعداد زیادی از افراد مواجه میشدید که ساعتها در انتظار مانده بودند تا نوبتشان برسد و بتوانند مراحل ثبت نام و خرید سیم کارت را طی کنند. این صفهای طولانی بسیاری از افراد را از خرید منصرف میکرد. از مهمترین مشکلات احراز هویت حضوری برای کاربرها میتوان موارد زیر را نام برد:
زمان انتظار طولانی
یکی از مهمترین چالشهای احراز هویت دستی، اتلاف وقت زیاد برای کاربران است. به دلیل تعداد زیاد مراجعه کنندگان یا طولانی بودن مراحل احراز هویت حضوری، گاهی فرد مجبور است تا مرخصیهای طولانی از محل کار خود دریافت کند که این امر با توجه به مشغلههای زیاد افراد، میتواند مشکلاتی را فراهم کند.
استفاده از احراز هویت آنلاین (احراز هویت ثنا) و با استفاده از هوش مصنوعی، مشکل ماندن در صفهای طولانی و اتلاف وقت را برای کاربران از بین برده است. فرد میتواند در هر ساعتی از شبانهروز بدون معطلی، مدارک خود را آپلود کند و فرآیند احراز هویت را طی کند.
دسترسی سختتر به برخی خدمات
در احراز هویت دستی، کاربر تا زمانی که به صورت حضوری برای تایید هویت خود اقدام نکند، نمیتواند به خدماتی مانند خدمات بانکی و مالی دسترسی داشته باشد. این موضوع سرعت استفاده کاربر از خدمات را کاهش میدهد. با احراز هویت آنلاین، کاربر دسترسی سریعتر و آسانتری به خدمات بانکی، مالی و سایر خدماتی خواهد داشت که نیاز به احراز هویت دارند. تفاوت احراز هویت دیجیتال با احراز هویت دستی در اینجا به خوبی مشخص است.
طولانی بودن مراحل کار و افزایش نرخ سوخت کاربر
علاوه بر آن که تعداد زیاد مراجعهکنندگان برای احراز هویت دستی باعث اتلاف وقت کاربران میشود، طولانی بودن مراحل احراز هویت نیز باعث میشود تا بسیاری از مراجعهکنندگان در همان مراحل ابتدایی، از استفاده از خدمات منصرف شوند. به این ترتیب نرخ سوخت کاربر افزایش خواهد یافت که این موضوع برای کسب و کارها نیز چالشبرانگیز است.
در احراز هویت آنلاین، کاربر میتواند مراحل احراز هویت دیجیتال را در هر زمانی که فرصت داشت طی کند و این مراحل در سیستم ارائه دهنده خدمات ذخیره میشود. در صورتی که کاربر در آن لحظه نتواند مراحل بعدی را طی کند، میتواند در فرصت دیگری برای ادامه فرایند احراز هویت الکترونیکی اقدام کند.
چالشهای احراز هویت دستی برای کسب و کارها
چالشهای احراز هویت دستی تنها برای کاربران نیست، بلکه میتواند صاحبان کسب و کارها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. از مهمترین چالشهای احراز هویت دستی برای صاحبان کسب و کار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
گران بودن منابع انسانی برای کسب و کارها
مسئله هزینه همیشه یکی از اصلیترین دلایلی است که کسب و کارها تصمیم به پیادهسازی فرآیند جدید میگیرند. مشکل احراز هویت دستی این است که برای پردازش و تایید هویت افراد به شیوه کارآمد، به نیروی کار نسبتاً زیادی نیاز است. استفاده از نیروهای انسانی به جای هوش مصنوعی هزینه بسیار بیشتری برای سازمانها خواهد داشت.
هنگامی که تایید هویت آنلاین جایگزین احراز هویت دستی شود، بخش منابع انسانی شرکت میتواند بسیار کوچکتر و کارآمدتر شود. خودکارسازی فرایند احراز هویت به این معنی است که بخش منابع انسانی شرکت میتواند بر کارهای استراتژیک تمرکز کند تا آن که وقت خود را صرف انجام کارهای سخت و خستهکننده تأیید هویت کند.
بخش منابع انسانی همچنین زمان بسیار کمتری را به تلاش برای دسترسی به حساب مشتری و سردرگمی با روند پردازش هویت صرف خواهد کرد. کاهش هزینهها مهمترین نکته در حذف احراز هویت دستی است.
چالش خطای انسانی
خطاهای تطبیق دادن اسناد و مدارک برای تایید هویت افراد میتواند پرهزینه و دشوار باشد. زمانی که فرایند تأیید هویت به صورت دستی است، احتمال خطای انسانی بسیار افزایش مییابد. هنگامی که این وظایف به صورت ماشینی و آنلاین انجام میشود، خطر خطای انسانی کاهش مییابد و در هزینه های غیر ضروری انطباق دادن اسناد صرفهجویی میشود.
در احراز هویت دستی مسئله این نیست که آیا خطایی رخ میدهد یا خیر، بلکه مسئله این است که این خطا چه زمانی و در چه مرحلهای رخ میدهد؛ این موضوع هزینههایی را برای کسب و کار به همراه دارد. خطای انسانی در کار قابل کنترل نیست و نمیدانید که چه زمانی و در چه مرحلهای رخ میدهد. این موضوع امنیت کسب و کارها و کاربران را به خطر میاندازد. وقتی فرایند احراز هویت به صورت خودکار انجام شود، میتوانید عملاً فاکتور خطای انسانی را حذف کنید.
اتلاف وقت زیاد برای کسب و کارها
احراز هویت دستی فقط برای کاربران اتلاف وقت ندارد بلکه برای کسب و کارها نیز زمان زیادی را تلف میکند. همان طور که گفتیم، برای تایید هویت دستی نیاز است تا نیروی انسانی زیادی در مجموعه فعالیت داشته باشند؛ اگر صاحب کسب و کار نتواند از عهده هزینه نیروی کار زیاد بربیاید، ناچار است تا با نیروی کار کمتری فرآیند احراز هویت دستی را انجام دهد که در این صورت اتلاف وقت زیادی به وجود میآید و تعداد کاربران هر روز کاهش پیدا میکند. این امر باعث ضرر کسب و کارها خواهد شد.
احراز هویت دستی اگرچه در گذشته روشی مناسب برای کسب و کارها محسوب میشد اما امروزه به دلیل افزایش مشغلههای کاربران و همچنین افزایش هزینههای کسب و کارها، روش مناسب و ایمنی محسوب نمیشود. چالشهای احراز هویت دستی سبب شده تا بسیاری از سازمانها احراز هویت را به کمک روشهای مدرن و با استفاده از هوش مصنوعی انجام دهند. این کار باعث صرفهجویی در وقت، هزینهها و انرژی خواهد شد.
یوآیدی اولین سرویس احراز هویت دیجیتال در ایران است که به کمک جدیدترین روش های احراز هویت و با استفاده از هوش مصنوعی کسب و کار شما را متحول می کند. یوآیدی تاکنون در احراز هویت ثنا، احراز هویت سجام و احراز هویت سامانه روابط کار همکاری موفق داشته است.