بانکداری باز چیست؟ مزایا و معایب بانکداری باز در ایران

همانطور که اشاره کردیم، پایه و اساس بانکداری باز، توانایی به اشتراک‌گذاری ایمن داده‌های حساب‌های مالی برای دسترسی به تجربیات مالی نوآورانه است. اما آیا در این حالت، بانکداری باز امنیت کافی را دارد؟

در پاسخ به این سوال باید بگوییم که بله. شما کنترل دسترسی به داده‌های مالی خود و جنبه‌های خاصی از داده‌هایی که می‌خواهید به اشتراک بگذارید (البته با کسی که می‌خواهید داده‌های خود را با او به اشتراک بگذارید) را در دست دارید. اگر پس از دادن مجوز به یک ارائه دهنده برای دسترسی به داده‌های خود، نظر خود را تغییر دهید، می‌توانید هر زمان رضایت خود را لغو کنید.

پلتفرم‌های جمع‌آوری داده‌های مالی قابل اعتماد، دسترسی ایمن به داده‌های شما را از طریق اتصالات سنتی (غنی‌شده با امنیت درجه بانکی) و APIها، مخفف رابط برنامه‌نویسی کاربردی، تسهیل می‌کنند. APIها امکان می‌دهند تا نرم‌افزار یک شرکت بتواند به نرم‌افزار شرکت دیگری در زمان واقعی متصل شده و به اطلاعات آن دسترسی پیدا کند.

برای بهبود بیشتر امنیت شما، صنعت در حال حرکت به سمت دسترسی بیشتر “توکنیزه شده”، همچنین به عنوان اتصالات “مجوز باز” یا “oAuth” شناخته می‌شود. اتصالات oAuth شامل ارائه یک “توکن” به یک شخص ثالث است. جایگزینی کدگذاری شده برای اعتبارنامه‌های حساب بانکی شما که اگر نقض شود، هیچ ارزش معناداری ندارد.

در بازارهای تنظیم‌شده، رویه‌های زیادی برای محافظت از شما و داده‌های شما در برابر تقلب و ضرر بالقوه وجود دارد. به عنوان مثال، در اروپا، ارائه دهندگان شخص ثالث باید برای ارائه خدمات تحت بانکداری باز در یک آژانس نظارتی ملی ثبت نام شوند. تنها ارائه دهندگان ثبت شده می‌توانند با رضایت صریح شما به اطلاعات حساب بانکی شما دسترسی داشته باشند و شما می‌توانید هر زمان این رضایت را پس بگیرید. ارائه دهندگان همچنین باید ثابت کنند که الزامات امنیتی و جلوگیری از تقلب را برآورده می‌کنند و حداقل توافقنامه‌های سطح خدمات را برآورده می‌کنند تا داده‌های شما محافظت شود.

معرفی استانداردهای مشترک به تعریف نحوه ایجاد، به اشتراک‌گذاری و دسترسی به داده‌های افراد کمک می‌کند. این استانداردها توسط نهادها و تنظیم‌کننده‌های ملی، مانند ایالات متحده از طریق تبادل داده‌های مالی، صادر می‌شوند. 

یک بخش گسترده از بانک‌ها، فین‌تک‌ها و گروه‌های خدمات مالی که در اطراف یک استاندارد واحد اشتراک‌گذاری داده که می‌تواند پذیرش چارچوب‌های API بانکداری باز را تسریع کند شاید در سطح جهانی همسو شده‌اند.