هویت غیرمتمرکز چیست؟
هویت غیرمتمرکز (Decentralized Identity)، که به‌عنوان هویت مستقل یا Web3 هم شناخته می‌شود، یک رویکرد نوظهور برای مدیریت هویت دیجیتال است که حریم خصوصی و امنیت کاربر را در اولویت قرار می‌دهد. این فناوری از رمزنگاری، بلاک چین و سایر فناوری‌های غیرمتمرکز استفاده می‌کند تا به افراد، مالکیت هویت دیجیتالی خود را بدهد و نحوه دسترسی و استفاده از داده‌های شخصی آنها را کنترل کند. در این مقاله از سامانه احراز هویت یوآیدی با ما همراه باشید تا با هویت غیرمتمرکز بیشتر آشنا شویم.
هویت غیرمتمرکز برخلاف مدل‌های هویت متمرکز سنتی که به اشخاص ثالث متکی هستند، مقامات مرکزی را حذف می‌کند تا بدون ارائه اطلاعات حساس شخصی، شناسایی و احراز هویت قابل تأیید را ارائه دهد.
این رویکرد، مدیریت هویت ایمن و کاربرمحور را امکان‌پذیر می‌کند و به این ترتیب خطرات امنیتی را به حداقل و حریم خصوصی و استقلال هویت فردی را در دنیای دیجیتالی ما به حداکثر می‌رساند.
کاربرد هویت غیر متمرکز
از مهمترین کاربردهای هویت غیرمتمرکز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. هویت خودمختار
هویت خودمختار یا Self-sovereign Identity (SSI)، بستر هویت غیرمتمرکز را تشکیل می‌دهد و به افراد، کنترل بی‌سابقه‌ای بر اطلاعات شخصی‌شان می‌دهد. برای دستیابی به این هدف، کاربران شناسه‌های غیرمتمرکز (DID) را ایجاد می‌کنند، یک شناسه منحصربه‌فرد و قابل حل در سطح جهانی که به اعتبارنامه‌های قابل تأیید مرتبط است.
با هویت خودمختار، افراد می‌توانند به طور انتخابی ویژگی‌های هویتی خاص را افشا کنند و فقط به اطلاعات مرتبط در زمینه‌های مختلف دسترسی داشته باشند. این امر حریم خصوصی و امنیت شخصی را افزایش می‌دهد و تضمین می‌کند که داده‌های کاربر در حوزه انحصاری آنها باقی می‌ماند.
در یک سیستم هویت خودمختار، افراد این اختیار را دارند که هویت دیجیتالی خود را ایجاد و کنترل کنند، از جمله توانایی ذخیره داده‌های هویتی خود به صورت ایمن و تصمیم‌گیری در مورد این که چه کسی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد. این امر به افراد این امکان را می‌دهد که هویت خود را اعلام کنند و تنها اطلاعات لازم را هنگام تعامل با نهادهای مختلف مانند ارائه‌دهندگان خدمات، دولت‌ها یا افراد دیگر به اشتراک بگذارند.
هویت خودمختار یک تغییر اساسی از مدل سنتی مدیریت هویت متمرکز است که خطر نقض داده ها، سرقت هویت و قرار گرفتن بیش از حد اطلاعات شخصی را کاهش می‌دهد.
۲. اعتبار تایید شده
راه‌حل‌های هویت غیرمتمرکز، مکانیزمی قوی برای صدور و تأیید اعتبارنامه‌ها به شیوه‌ای ایمن و غیرقابل دستکاری معرفی می‌کنند. این اعتبارنامه‌های قابل تأیید می‌تواند طیف وسیعی از صلاحیت‌ها، مجوزها یا هر اطلاعات مرتبط با هویت دیگر را نشان دهد.
چیزی که آنها را منحصربه‌فرد می‌کند، ذخیره‌سازی آنها در بلاک چین است که تغییرناپذیری و قابل اعتماد بودن را تضمین می‌کند. از نظر عملی، این مورد استفاده برای مؤسسات آموزشی، دولت‌ها و سازمان‌هایی ارزشمند است که به دنبال ساده‌سازی فرآیندهای تأیید و احراز هویت هستند.
نه تنها احتمال تقلب را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد، بلکه هزینه های اداری را نیز به حداقل می رساند. ماهیت تغییرناپذیر اعتبارنامه های قابل تأیید، اعتماد به صحت مدارک و ویژگی های شخصی را تقویت می‌کند.
۳. هویت مبتنی بر بلاک چین
ادغام فناوری بلاک چین در راه حل‌های هویت غیرمتمرکز، لایه‌ای اضافی از امنیت و تغییرناپذیری را به ارمغان می آورد. سوابق هویت مبتنی بر بلاک چین، یک دفتر کل شفاف و مقاوم در برابر دستکاری برای تراکنش‌های مرتبط با هویت فراهم می‌کند.
این مورد در صنایعی مانند مدیریت زنجیره تامین ارزشمند است، جایی که ردیابی منشاء و ویژگی‌های محصولات به هویت‌های قابل اعتماد متکی است.
علاوه بر این، هویت مبتنی بر بلاک چین می‌تواند تراکنش‌های حساسی مانند نقل و انتقال اموال یا قراردادهای قانونی را ایمن کند. ماهیت غیرمتمرکز و مقاوم در برابر دستکاری تضمین می‌کند که اطلاعات هویتی حیاتی بدون تغییر و شفاف باقی می‌مانند.
۴. کنترل دسترسی و مجوزها
هویت غیرمتمرکز به کاربران این امکان را می‌دهد تا کنترل دقیقی بر خدمات و داده‌های آنلاین خود داشته باشند. علاوه بر این، کاربران می‌توانند به طور انتخابی از طریق یک شناسه غیر متمرکز به اطلاعات خود دسترسی پیدا کنند یا آن را لغو کنند. این مورد استفاده، به طور چشمگیری حفاظت از داده‌های کاربر را افزایش، خطر اشتراک‌گذاری غیرمجاز داده‌ها را کاهش و شفافیت در تعاملات داده را افزایش می‌دهد.
برای مشاغل و ارائه‌دهندگان خدمات احراز هویت مانند پلتفرم یوآیدی، اجرای کنترل دسترسی غیرمتمرکز برای رعایت مقررات حفاظت از داده‌ها و ایجاد اعتماد مشتری ضروری است. این امر تضمین می‌کند که اشتراک‌گذاری داده‌ها به اولویت‌ها و دستورات حریم خصوصی پایبند است و از اطلاعات حساس محافظت می‌کند.
۵. همکاری هویتی بین سازمانی
هویت غیرمتمرکز یک فاکتور تغییردهنده در تسهیل همکاری ایمن و بین‌سازمانی بدون به خطر انداختن حریم خصوصی و امنیت کاربر است. چندین سازمان می‌توانند به طور ایمن اعتبار تایید شده یا حقوق دسترسی را بدون افشای هویت کامل کاربر به اشتراک بگذارند.
این کاربرد هویت غیرمتمرکز پیامدهای قابل توجهی دارد، به ویژه در صنایعی مانند پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی، که در آن به اشتراک‌گذاری داده‌های بیمار بین موسسات بسیار مهم است. هویت غیرمتمرکز تبادل امن، سازگار و حفظ حریم خصوصی اطلاعات مهم را تضمین می‌کند. این امر اکوسیستم‌های مشترک را در عین حفظ یکپارچگی داده‌ها و محرمانه بودن کاربر تقویت می‌کند.
مزایای هویت غیرمتمرکز
هویت غیرمتمرکز طیف وسیعی از مزایا مانند افزایش حریم خصوصی هویت، امنیت و حاکمیت شخصی را ارائه می‌دهد. در اینجا ۷ مزیت مهم هویت غیرمتمرکز آورده شده است:
۱. افزایش حریم خصوصی
هویت غیرمتمرکز به افراد اجازه می‌دهد تا کنترل بیشتری بر اطلاعات شخصی خود داشته باشند. با هویت خودمختار و شناسه‌های غیرمتمرکز (DID)، کاربران می‌توانند تصمیم بگیرند که چه اطلاعاتی را با چه کسی به اشتراک بگذارند.
این امر خطر سوء استفاده از داده‌های آنها توسط اشخاص ثالث را به حداقل می‌رساند. در دنیایی که نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی از اهمیت بالایی برخوردار است، هویت غیرمتمرکز به افراد این امکان را می‌دهد تا ابزارهایی برای محافظت از اطلاعات شخصی خود داشته باشند. کاربران می‌توانند داده‌های خود را به صورت انتخابی به اشتراک بگذارند و در معرض قرار گرفتن اطلاعات حساس در دنیای دیجیتالی که مملو از نقض داده‌ها و سوء استفاده است، کاهش می‌یابد.
۲. بهبود امنیت
هویت بلاک چین، جزء اصلی هویت غیرمتمرکز، امنیت را با کاهش اتکا به پایگاه‌های داده متمرکز آسیب‌پذیر در برابر نقض داده‌ها افزایش می‌دهد. اعتبارنامه‌ها و هویت‌های قابل تأیید، که از نظر رمزنگاری ایمن هستند، محافظت قوی در برابر تقلب و دسترسی غیرمجاز ارائه می‌دهند.
ماهیت تغییرناپذیر بلاک چین و هش رمزنگاری تضمین می‌کند که پس از ثبت داده‌ها نمی‌توان آنها را تغییر داد یا دستکاری کرد. این امر باعث می‌شود تا برای تأیید هویت و صدور اعتبار، بسیار ایمن باشد و از افراد در برابر سرقت هویت و کلاهبرداری محافظت کند.
۳. هویت خودمختار
یکی از مهمترین مزایای هویت غیرمتمرکز، حاکمیت بر خود است. کاربران دیگر نیازی به تکیه بر واسطه‌ها برای مدیریت هویت خود ندارند. آنها می‌توانند به طور مستقل اعتبار خود را کنترل کنند و به اشتراک بگذارند؛ این امر به آنها قدرت می دهد تا هویت خود را بر اساس شرایط خود اعلام کنند.
هویت خودمختار پویایی قدرت را تغییر می‌دهد و به افراد اجازه می‌دهد تا بر هویت دیجیتال خود قدرت کامل داشته باشند و اتکا به نهادهای متمرکز و نهادهای ناظر بر داده‌ها را کاهش می‌دهد.
۴. به حداقل رساندن داده‌ها
با هویت غیرمتمرکز، افراد فقط حداقل اطلاعات مورد نیاز را برای یک تراکنش یا تعامل خاص به اشتراک می‌گذارند. این اصلِ به حداقل رساندن داده‌ها تضمین می‌کند که داده‌های شخصی کاربران به طور بی‌مورد در معرض نمایش قرار نمی‌گیرند و حریم خصوصی آنها را افزایش می‌دهد.
با پایبندی به اصل به حداقل رساندن داده‌ها، سیستم‌های هویت غیرمتمرکز اطمینان حاصل می‌کنند که تنها اطلاعات ضروری در هر تراکنش رد و بدل می‌شود و خطرات احتمالی مرتبط با اشتراک‌گذاری بیش از حد داده‌های شخصی را محدود می‌کند.
۵. قابلیت همکاری
سیستم‌های هویت غیرمتمرکز به گونه‌ای طراحی شده‌اند که قابلیت تعامل داشته باشند و به افراد این امکان را می‌دهند تا از هویت خود در بسترها و خدمات مختلف استفاده کنند. این روند، دسترسی به خدمات مختلف آنلاین را ساده می‌کند و نیاز به حساب‌های هویتی چندگانه و پراکنده را کاهش می‌دهد.
قابلیت همکاری، یک ویژگی اساسی سیستم‌های هویت غیرمتمرکز است که کاربران را قادر می‌سازد تا از هویت خود به طور یکپارچه در طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها و خدمات استفاده کنند و تعاملات دیجیتالی آنها را ساده‌تر می‌کند.
۶. کاهش جعل هویت
اعتبارنامه‌ها و شناسه‌های غیرمتمرکز قابل تأیید، کار را برای کلاهبرداران هویت بسیار چالش‌برانگیز می‌کند. پشتوانه رمزنگاری، صحت اعتبارنامه‌های دیجیتال را تضمین می‌کند و جعل یا دستکاری اطلاعات هویتی را برای عوامل مخرب دشوار می‌کند.
سیستم‌های هویت غیرمتمرکز با گنجاندن اقدامات رمزنگاری در اعتبارنامه‌ها و شناسه‌های غیرمتمرکز قابل تأیید، سپر محکمی در برابر تقلب در هویت و جعل هویت ایجاد می‌کنند و دستکاری یا جعل هویت‌های دیجیتالی را برای نهادهای مخرب بسیار چالش‌برانگیز می‌سازند.
۷. تجربه کاربر محور
سیستم‌های هویت غیرمتمرکز، تجربه کاربر را در اولویت قرار می دهند. آنها به افراد اجازه می دهند تا به راحتی هویت خود را مدیریت کنند، که منجر به یک تجربه آنلاین راحت تر و راحت تر می‌شود.
کاربرمحوری، هسته اصلی طراحی هویت غیرمتمرکز است و تضمین می‌کند که افراد در هنگام مدیریت هویت دیجیتال خود تجربه‌ای کاربرپسند و خوب دارند. این امر رضایت کلی را افزایش می‌دهد و به پذیرش گسترده می‌انجامد.
چالش‌های هویت غیرمتمرکز
هویت غیرمتمرکز، که اغلب با Web3 و مدیریت هویت دیجیتال مرتبط است، مزایای بی‌شماری را ارائه می‌دهد اما چالش‌های مهمی را نیز به همراه دارد. سه چالش برجسته در این زمینه، نگرانی از حفظ حریم خصوصی هویت، امنیت و پذیرش کاربر است.
۱. حریم خصوصی هویت
یکی از دغدغه‌های اصلی هویت غیرمتمرکز، حفظ حریم خصوصی است. در حالی که سیستم‌های غیرمتمرکز کنترل کاربر بر داده‌هایشان را نوید می‌دهند، اما نگرانی‌هایی را در مورد ایجاد تعادل مناسب نیز ایجاد می‌کنند. کاربران ممکن است قدرت کنترل هویت خود را داشته باشند که می‌تواند منجر به عواقب ناخواسته شود.
برای مثال، افراد در مدل‌های هویت خودمختار استقلال بیشتری دارند، اما اطمینان از اینکه از هویت خود سوء استفاده نمی‌کنند، چالش‌برانگیز است. همچنین، نقض داده‌ها یا تلاش برای هک می‌تواند اطلاعات خصوصی کاربر را در سیستم‌های غیرمتمرکز به خطر بیاندازد و به طور بالقوه جزئیات حساس را در معرض عوامل مخرب قرار دهد.
۲. امنیت هویت
هدف سیستم‌های هویت غیرمتمرکز ایجاد امنیت قوی‌تر و کاهش اتکا به مقامات متمرکز است. با این حال، دستیابی به امنیت قوی پیچیده است. مشکلاتی ممکن است به دلیل ماهیت تغییرناپذیر بلاک چین ایجاد شود و اصلاح جعل هویت یا خطاها را دشوار کند.
علاوه بر این، بدون یک مرجع مرکزی برای نظارت بر اعتبارسنجی هویت، خطر نفوذ هویت‌های جعلی یا تکراری به سیستم وجود دارد. این چالش نیاز به مکانیسم‌های رمزنگاری قوی و الگوریتم‌های اجماع را برای ایمن کردن هویت‌های غیرمتمرکز برجسته می‌کند.
۳. پذیرش کاربر
انتقال از مدیریت هویت متمرکز سنتی به سیستم‌های غیرمتمرکز می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. کاربران به راحتی پلتفرم‌های متمرکز با وجود خطرات مرتبط عادت کرده‌اند.
راه حل‌های هویت غیرمتمرکز نیازمند تغییر در طرز فکر و پذیرش فناوری است. افراد ممکن است در کنترل هویت خود مردد باشند و نهادهای شخص ثالث مورد اعتماد را برای مدیریت آن ترجیح دهند. چالش آموزش و تشویق کاربران برای پذیرش هویت غیرمتمرکز، ترویج مزایای آن و در عین حال رفع نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیت است.
تفاوت هویت غیرمتمرکز و هویت خود مختار
هویت غیرمتمرکز و هویت خودمختار مفاهیمی نزدیک به هم هستند، اما تفاوت‌های ظریفی با هم دارند:
هویت غیرمتمرکز به مفهوم گسترده‌تر مدیریت اطلاعات هویتی به شیوه‌ای غیرمتمرکز اشاره دارد. این مفهوم، روی ذخیره‌سازی توزیع‌شده و مدیریت داده‌های مرتبط با هویت تمرکز می‌کند، که افراد را قادر می سازد تا بر داده‌های خود کنترل داشته باشند و اتکا به ارائه‌دهندگان هویت متمرکز را کاهش می‌دهد. سیستم‌های هویت غیرمتمرکز می‌توانند شامل چندین نهاد برای ایجاد اعتماد و احراز هویت بدون قدرت مرکزی باشند، و می‌توانند در زمینه‌های مختلف، از جمله سناریوهای هویت متمرکز و مستقل استفاده شوند.
هویت خودمختار رویکردی خاص در هویت غیرمتمرکز است که بر کنترل فردی، مالکیت و عاملیت بر داده‌های هویت شخصی تأکید دارد. این سیستم‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که افراد را با قدرت کامل بر هویت دیجیتال خود توانمند می‌سازند و به آنها این امکان را می‌دهند تا ویژگی‌های هویتی خود را مدیریت کنند، اطلاعات را به طور انتخابی افشا کنند و بدون اتکا به واسطه‌های متمرکز، خود را احراز هویت کنند. هویت خودمختار تأکید زیادی بر حفظ حریم خصوصی، کنترل کاربر، و قابلیت حمل هویت در پلتفرم‌ها و خدمات مختلف دارد.
در اصل، هویت غیرمتمرکز اصطلاح گسترده‌تری است که رویکردهای مختلفی برای توزیع اطلاعات هویتی را در بر می‌گیرد، در حالی که هویت خودمختار یک زیرمجموعه خاص در هویت غیرمتمرکز است که بر کنترل فردی و مالکیت داده‌های شخصی تمرکز دارد. هویت خودمختار را می‌توان به‌عنوان جلوه‌ای پیشرفته‌تر و کاربرمحورتر از هویت غیرمتمرکز، با تأکید بر حریم خصوصی، خودمختاری و توانمندسازی فردی دانست.
تفاوت هویت غیرمتمرکز با هویت متمرکز
در یک مدل هویت متمرکز، تمام داده‌های هویت کاربر در یک مکان واحد و مرکزی ذخیره می‌شود. این داده ها شامل مواردی مانند نام کاربری، رمز عبور و سایر اطلاعات شخصی است.
مدل های هویت متمرکز به راحتی قابل مدیریت و مقیاس هستند. آنها همچنین سطح بالایی از امنیت را ارائه می دهند، زیرا تمام داده های کاربر در یک مکان امن ذخیره می شوند.
با این حال، مدل های هویت متمرکز دارای اشکالاتی نیز هستند. به عنوان مثال، آنها می توانند یک نقطه شکست واحد باشند. اگر پایگاه داده مرکزی به خطر بیفتد، تمام داده های کاربر ممکن است در معرض دید قرار گیرند. علاوه بر این، مدل‌های هویت متمرکز نسبت به مدل‌های هویت غیرمتمرکز کاربر پسندتر هستند.
آینده هویت غیرمتمرکز
به نظر می رسد آینده هویت، غیرمتمرکز و مستقل است، همانطور که با پذیرش روز افزون شناسه‌های غیرمتمرکز (DID)، اعتبارنامه‌های قابل تأیید و مدیریت هویت مبتنی بر بلاک چین مشهود است.
مدل‌های غیرمتمرکز با ارزش‌های نوظهور Web3 در زمینه توانمندسازی کاربر، حریم خصوصی و تمرکززدایی، با دادن مالکیت انحصاری به افراد بر هویت دیجیتالی‌شان، همسو می‌شوند.
بر اساس اصول خود مختاری، مردم دیگر نیازی به تکیه بر شناسه‌های صادر شده توسط دولت یا اعتبارنامه‌های ذخیره شده در شرکت‌های شخص ثالث برای اثبات آنلاین بودن و زندگی خود ندارند.
در عوض، کیف‌پول‌های دیجیتالی که توسط کاربر کنترل می‌شوند، اطلاعات هویتی از نام، داده‌های جمعیتی، اعتبارنامه‌ها و دارایی‌های دیجیتال را ذخیره می‌کنند. شناسه‌های غیرمتمرکز، هویت پایدار و قابل حمل را در هر زمینه‌ای فعال می‌کنند.
بلاک چین و رمزنگاری به کاربران این امکان را می‌دهند که به‌طور انتخابی ادعاهای قابل تأیید غیرقابل دستکاری را برای تراکنش‌ها، خدمات و تجربیات در فضاهای دیجیتال و فیزیکی افشا کنند. این اعتبارنامه‌های قابل تأیید را می‌توان به راحتی به اشتراک گذاشت و در عین حال با استفاده از اثبات‌های دانش صفر، قرار گرفتن در معرض داده‌ها را به حداقل رساند.
نتیجه، یک چارچوب قابل همکاری برای مدیریت هویت دیجیتال خواهد بود که کنترل کاربر، حریم خصوصی، امنیت و قابلیت حمل را به حداکثر می‌رساند. این مدل غیرمتمرکز نویدبخش افزایش حقوق هویت و تعیین سرنوشت در دنیای دیجیتالی فزاینده است.
معروف‌ترین نمونه‌های پلتفرم های هویت غیرمتمرکز
برخی از معروف‌ترین پلتفرم‌های هویت غیرمتمرکز و ارائه‌دهندگان خدمات این حوزه عبارتند از:
۱. هایپر لجر (Hyperledger)
یکی از معروف‌ترین نمونه‌های پلتفرم هویت غیر متمرکز هایپر لجر است. این پلتفرم در حقیقت مجموعه‌ای از بلاکچین‌های منبع باز و ابزارهایی می‌باشد که هدف آنها فراهم کردن امکان ایجاد دفترهای توزیع شده برای شرکت‌ها است. با توجه به اینکه هایپرلجر منبع باز است دیگران می‌توانند آزادانه در روی آن پروژه ایجاد کنند. نکته قابل توجه اینجاست که شرکت‌های بزرگی مثل IBM ،Walmart ،Fujitsu، هوآوی و سامسونگ پروژه‌هایی را با استفاده از هایپرلجر توسعه داده‌اند.
هایپر لجر شبیه ارز دیجیتال، یک شرکت، یک بلاکچین یا کوین دیجیتالی نیست. بلکه شبیه هاب توسعه بلاکچین صنعتی است. در اصل هایپر لجر یک تلاش مشترک منبع باز است که برای پیشرفت فناوری‌های بلاکچین بین صنعتی ایجاد شده است. از این رو هایپر لجر از بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری پشتیبانی نمی‌کند.
۲. uPort یا ۳Box
از پروتکل‌های هویت غیرمتمرکز و فروشگاه‌های هویت خصوصی می‌توان به uPort یا ۳Box اشاره کرد که به عنوان هاب هویت نیز شناخته می‌شوند. پلتفرم uPort مبتنی بر شبکه اتریوم است و به دو پروژه جدید تقسیم شده است:
- ورامو (Veramo)
- سرتو (Serto)
۳. ION
از دیگر پلتفرم‌های DID نیز می‌توان از ION نام برد که یک شبکه هویت غیرمتمرکز لایه دو روی بلاکچین بیت کوین است. به عبارت دیگر شبکه‌ی ION مایکروسافت یک شبکه‌ی هویت غیرمتمرکز (DID) است که روی بلاکچین بیت کوین به عنوان یک پروتکل لایه‌ی دوم ساخته شده است. ION مایکروسافت به جای رسیدگی به پرداخت‌ها، برای کنترل هویت و دسترسی به حساب‌های آنلاین طراحی شده است. این شبکه یک جایگزین امن برای نام‌های کاربری و رمزهای عبور فراهم کرده است.
مقاله پیشنهادی: امضای الکترونیکی چیست
۴. شبکه پولکادات (Polkadot)
پولکادات یک پروتکل است که اجازه می‌دهد انواع داده‌ها و توکن‌ها، در سراسر بلاک چین منتقل شوند. یعنی پولکادات محیط کاربردی چند زنجیره‌ای است که در آن بلاک‌چین‌ها با هم ارتباط برقرار می‌کنند. پولکادات می‌تواند این داده‌ها را به بلاک چین‌های عمومی، باز، بدون مجوز و بلاک چین‌های خصوصی و مجاز منتقل کند. این امر امکان ساخت برنامه‌هایی را فراهم می‌کند که داده‌های مجاز را از بلاک چین خصوصی دریافت و از آنها در بلاک چین عمومی استفاده می‌کنند.
پروتکل Dock نیز در شبکه پولکادات (Polkadot) توسعه یافته است و راهکارهایی برای تأیید و صدور هویت غیرمتمرکز و اعتبارنامه‌ها ایجاد کرده است. از دیگر سو شبکه Sovrin و پلتفرم‌های Humanode و ORE ID نیز نمونه‌هایی دیگر از پروژه‌های هویت غیرمتمرکز در بلاکچین است.
سوالات متداول
هویت غیرمتمرکز یک سیستم مدیریت هویت دیجیتال است که در آن افراد کنترل کاملی بر اطلاعات شخصی خود دارند. این سیستم به کاربران اجازه می‌دهد تا داده‌های هویتی خود را بدون اتکا به یک مرجع مرکزی یا خدمات شخص ثالث مدیریت و به اشتراک بگذارند.
هویت غیرمتمرکز از شناسه های غیرمتمرکز (DID)، اعتبار قابل تایید و فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. DIDها شناسه‌های منحصربه‌فردی هستند که به کلیدهای رمزنگاری مرتبط شده‌اند و روی یک بلاک چین ذخیره می‌شوند و تأیید هویت امن و غیرقابل اعتماد را ممکن می‌سازند.
مزایای هویت غیرمتمرکز شامل افزایش حریم خصوصی، افزایش امنیت، توانمندسازی کاربران، کاهش اتکا به واسطه های متمرکز و توانایی کنترل دسترسی به اطلاعات شخصی است. همچنین راه را برای تجربه‌های آنلاین بی‌نظیرتر و کاربر محور هموار می‌کند.
شما می‌توانید از هویت غیرمتمرکز برای برنامه‌های مختلف استفاده کنید، مانند دسترسی به خدمات آنلاین، اثبات صلاحیت‌ها یا ویژگی‌های خود با اعتبارنامه‌های قابل تأیید، ایمن‌سازی اطلاعات شخصی و شرکت در تعاملات همتا به همتای امن در اینترنت.
مدیریت هویت متمرکز سیستمی است که در آن یک نهاد یا مرجع واحد، تمام داده‌های هویت کاربر را در یک مکان مرکزی مدیریت و ذخیره می‌کند. این سیستم معمولاً شامل یک پایگاه داده متمرکز است که در آن اعتبار کاربر و حقوق دسترسی حفظ می‌شود.
مدیریت هویت غیرمتمرکز سیستمی است که در آن کنترل و ذخیره‌سازی داده‌های هویتی در سراسر یک شبکه توزیع می‌شود. کاربران معمولاً داده‌های هویت خود را، اغلب با استفاده از فناوری بلاک چین، بدون اتکا به یک مرجع مرکزی، مدیریت می‌کنند.
سیستم های متمرکز بیشتر مستعد خطراتی مانند نقض داده‌ها به دلیل یک نقطه خرابی هستند. از سوی دیگر، سیستم‌های غیرمتمرکز با توزیع داده‌ها در یک شبکه، امنیت بیشتری را ارائه می‌کنند و خطر رخنه‌های در مقیاس بزرگ را کاهش می‌دهند.
سیستم‌های متمرکز یک تجربه کاربری ساده را با مدیریت دسترسی آسان تر، مانند قابلیت های Single Sign-On (SSO) و کنترل اداری ساده برای سازمان‌ها ارائه می‌دهند.
