پولشویی با ارز دیجیتال
پولشویی با ارز دیجیتال به یکی از چالش‌های جدی برای دولت‌ها و نهادهای نظارتی در سراسر جهان تبدیل شده است. با توجه به برآوردها، سالانه تقریباً دو تریلیون دلار پولشویی انجام می‌شود، و ارزهای دیجیتال، در صورت نبود نظارت مؤثر، می‌توانند سهم قابل‌توجهی از این مبالغ را به خود اختصاص دهند. در حال حاضر، از ارزهای دیجیتال به‌وفور سوءاستفاده می‌شود؛ از خرید کالاهای غیرقانونی در دارک وب گرفته تا انتقال پول‌های غیرشفاف و بدون ردپا از فردی به فرد دیگر در هر نقطه‌ای از جهان. این فناوری نوظهور، که با بلاک‌چین همراه است، هنوز به‌خوبی توسط دولت‌ها و نهادهای نظارتی درک و کنترل نشده است. همین مسئله باعث شده است که ضعف در حاکمیت و افزایش موارد پولشویی به چالش‌هایی بزرگ تبدیل شوند.
مقاله پیشنهادی: پولشویی چیست؟ آشنایی با انواع پولشویی و مراحل پولشویی
پولشویی با بیت کوین
بیت کوین از ابتدای پیدایش خود به‌عنوان یکی از ارزهای دیجیتال پیشرو، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. اما علاوه بر کاربردهای قانونی، این ارز دیجیتال به ابزار محبوبی برای مجرمان سایبری تبدیل شده است. از استفاده از بیت کوین به‌عنوان روش پرداخت برای خرید کالاهای غیرقانونی گرفته تا حملات باج‌افزاری که در آن مجرمان تقاضای پرداخت بهشده که مجرمان به‌راحتی بتوانند قوانین محلی و بین‌المللی را دور بزنند.
یکی از مهم‌ترین چالش‌ها برای مجرمان، تبدیل درآمدهای حاصل از فعالیت‌های غیرقانونی به پول‌های قابل استفاده بدون جلب توجه مقامات قانونی است. بیت کوین نه‌تنها در ارتکاب جرایم سایبری نقش دارد، بلکه به‌عنوان ابزاری برای پولشویی و نقد کردن درآمدهای غیرقانونی نیز استفاده می‌شود.
چگونه مجرمان سایبری از بیت کوین برای پولشویی استفاده می‌کنند؟
بیت کوین بر پایه فناوری بلاک‌چین عمل می‌کند؛ دفتر کل عمومی‌ای که تمامی تراکنش‌ها را به‌صورت شفاف ثبت می‌کند. اما با وجود این شفافیت، بیت کوین به دلیل ناشناس‌بودن نسبی آن، به ابزاری جذاب برای مجرمان سایبری تبدیل شده است. در بلاک‌چین بیت کوین، هر تراکنش به آدرسی دیجیتال متصل است که مستقیماً به هویت واقعی کاربران مرتبط نمی‌شود. تنها افرادی که به کلیدهای خصوصی کیف پول خود دسترسی دارند می‌توانند آن را مدیریت کنند. این ویژگی، شناسایی و ردیابی هویت پشت تراکنش‌ها را برای مقامات قانونی بسیار پیچیده می‌سازد. ابزارها و روشهای رایج برای پولشویی با بیت کوین عبارتند از:
سرویس‌های میکسینگ بیت کوین: یکی از رایج‌ترین ابزارهایی که مجرمان برای پنهان کردن منشأ بیت کوین‌های غیرقانونی استفاده می‌کنند، سرویس‌های میکسینگ (Mixing Services) یا تامبلرها (Tumblers) هستند. این سرویس‌ها تراکنش‌های بیت کوین را از کاربران مختلف دریافت و آن‌ها را ترکیب می‌کنند. سپس، بیت کوین‌های جدیدی را به کیف پول‌های مختلف ارسال می‌کنند که منشأ اولیه آن‌ها قابل تشخیص نباشد. این فرایند، ارتباط بین تراکنش‌های مجرمانه و کیف پول‌های مقصد را محو می‌کند.
صرافی‌های غیرمتمرکز (DEXs): صرافی‌های غیرمتمرکز به کاربران اجازه می‌دهند تا بدون نیاز به احراز هویت، ارزهای دیجیتال را مبادله کنند. مجرمان با تبدیل بیت کوین به سایر ارزهای دیجیتال و انتقال آن به کیف پول‌های مختلف، می‌توانند مسیر تراکنش‌ها را پیچیده‌تر کنند.
تبدیل به ارزهای حریم‌خصوصی‌محور: برخی مجرمان از ارزهای دیجیتال حریم‌خصوصی‌محور مانند مونرو (Monero) یا زی‌کش (Zcash) استفاده می‌کنند. این ارزها با فناوری‌های پیشرفته‌تری برای ناشناس‌سازی تراکنش‌ها طراحی شده‌اند و امکان ردیابی را تقریباً غیرممکن می‌کنند.
استفاده از بازارهای دارک‌وب: بازارهای موجود در دارک‌وب (Dark Web) به مجرمان این امکان را می‌دهند که بیت کوین‌های غیرقانونی خود را برای خرید کالا یا خدمات غیرقانونی خرج کنند. این فرایند به آن‌ها کمک می‌کند بدون نیاز به تبدیل مستقیم به ارزهای فیات، از بیت کوین استفاده کنند.
تراکنش‌های کوچک و پی‌درپی (Smurfing): در این روش، مجرمان مقادیر زیادی بیت کوین را به تراکنش‌های کوچک تقسیم می‌کنند و آن‌ها را به کیف پول‌های مختلف ارسال می‌کنند. این کار ردیابی جریان اصلی پول را دشوارتر می‌سازد.
پولشویی در رمز ارزها
ارزهای دیجیتال به دلیل ماهیت غیرمتمرکز و ناشناس بودن نسبی، به ابزاری جذاب برای مجرمان تبدیل شده‌اند. ضعف در اجرای سیاست‌های مقابله با پولشویی (AML) و شناسایی مشتری (KYC) در برخی صرافی‌های غیرمتعهد، این فرصت را برای مجرمان فراهم کرده است که از این پلتفرم‌ها به‌عنوان راهی آسان برای پولشویی استفاده کنند. این صرافی‌ها با ارائه خدمات تبدیل ارزهای دیجیتال به پول فیات (ارزهای دولتی) یا بالعکس، نقش مهمی در این فرآیند ایفا می‌کنند.
طبق گزارش Chainalysis، در سال ۲۰۲۲ آدرس‌های غیرقانونی تقریباً ۲۳.۸ میلیارد دلار ارز دیجیتال جابه‌جا کرده‌اند که این رقم نسبت به سال ۲۰۲۱ حدود ۶۸٪ افزایش داشته است.
روشهای پولشویی با ارز دیجیتال
مجریان جرایم مالی از تکنیک‌های مختلفی برای مخفی کردن منشأ وجوه غیرقانونی خود استفاده می‌کنند. این روش‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان ردیابی دارایی‌ها به فعالیت‌های غیرقانونی را به حداقل برسانند.
۱. اسمورفینگ (Smurfing)
در این روش مبالغ بزرگ به بخش‌های کوچک تقسیم می‌شوند و از طریق تراکنش‌های متعدد منتقل می‌شوند تا ردیابی منشأ پول دشوار شود.
مقاله پیشنهادی: اسمورفینگ در پولشویی و روشهای پولشویی در سیستم بانکی
۲. میکسینگ (Mixing)
خدمات میکسینگ، تراکنش‌های کاربران مختلف را با هم ترکیب می‌کنند تا تاریخچه تراکنش‌ها محو شود. این خدمات منشأ ارزهای دیجیتال غیرقانونی را پنهان کردو فرآیند شناسایی را دشوار می‌سازند.
۳. تراکنش‌های برون‌مرزی (Offshore Transactions)
حساب‌های برون‌مرزی و شرکت‌های صوری ابزارهایی هستند که مجرمان برای مخفی کردن منشأ وجوه و انتقال آن به پلتفرم‌های دیگر از آن استفاده می‌کنند.
۴. استفاده از خدمات در مناطق پرخطر
بسیاری از خدمات مرتبط با ارزهای دیجیتال در کشورهایی ارائه می‌شوند که نقص‌هایی در سیستم‌های مقابله با پولشویی (AML) و تأمین مالی تروریسم (CFT) دارند. این کشورها به بهشت مجرمان سایبری تبدیل شده‌اند.
۵. صرافی‌های فیات
صرافی‌هایی که ارز دیجیتال را به پول نقد تبدیل می‌کنند، از پلتفرم‌های اصلی تا صرافی‌های غیرمتعهد یا نظیر به نظیر (P2P) متفاوت هستند. این خدمات اغلب نقطه‌ای حساس برای تحقیقات مالی سنتی محسوب می‌شوند.
۶. خدمات درون‌ساختاری (Nested Services)
برخی از صرافی‌ها خدمات درون‌ساختاری ارائه می‌دهند که آدرس‌های میزبانی‌شده را برای دسترسی به نقدینگی به کار می‌گیرند. این خدمات می‌توانند به‌راحتی توسط مجرمان برای پولشویی مورد سوءاستفاده قرار گیرند.
۷. جابجایی بین صرافی‌ها (Exchange Hopping)
انتقال وجوه بین صرافی‌های متعدد یکی دیگر از روش‌هایی است که مجرمان برای پنهان کردن مسیر پول استفاده می‌کنند. این جابجایی‌ها ردیابی مسیر مالی را پیچیده‌تر می‌کند.
۸. استفاده از ارزهای دیجیتال حریم‌محور (Privacy-Oriented Cryptocurrencies)
برخی از بلاک‌چین‌ها از تکنیک‌های رمزنگاری پیشرفته برای مخفی کردن اطلاعات تراکنش‌ها، مانند مقادیر و آدرس‌ها، استفاده می‌کنند. این ارزها امکان شناسایی منشأ و مقصد تراکنش‌ها را بسیار دشوار می‌سازند.
۹. پلتفرم‌های قمار آنلاین (Gambling Platforms)
پلتفرم‌های قمار آنلاین به یکی از روشهای محبوب برای پولشویی تبدیل شده‌اند. مجرمان با استفاده از حساب‌های ناشناس و قابل‌شناسایی، ارزهای دیجیتال را وارد این پلتفرم‌ها کرده و با استفاده از شرط‌بندی‌های هماهنگ، پول‌ها را نقد می‌کنند.
حساب اجاره ای ارز دیجیتال
با گسترش استفاده از ارزهای دیجیتال و رشد سریع بازارهای مرتبط با آن، مجرمان نیز روشهای نوآورانه‌ای برای سوءاستفاده از این فناوری‌ها ایجاد کرده‌اند. یکی از این روش‌ها، استفاده از حساب‌های اجاره‌ای ارز دیجیتال است. این پدیده که به عنوان یک تهدید جدی برای امنیت مالی شناخته می‌شود، شامل اجاره یا قرض دادن حساب‌های ارز دیجیتال توسط افراد به دیگران برای انجام فعالیت‌های غیرقانونی یا پنهان‌سازی منشأ تراکنش‌ها است.
اما حساب اجاره‌ای چیست؟ حساب اجاره‌ای به حالتی اطلاق می‌شود که فردی حساب ارز دیجیتال خود را (شامل دسترسی به کیف پول یا حساب صرافی) در ازای دریافت مبلغی پول یا کارمزد، به دیگران واگذار می‌کند. در این حالت، کنترل حساب به دست اجاره‌کننده می‌افتد، اما حساب به نام اجاره‌دهنده باقی می‌ماند. این روش معمولاً به منظور انجام فعالیت‌های غیرقانونی مانند پولشویی، کلاهبرداری، تأمین مالی تروریسم، یا خرید و فروش کالاهای غیرقانونی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چرا حساب اجاره‌ای به یک مشکل تبدیل شده است؟
حساب‌های اجاره‌ای به دلایل زیر مورد توجه مجرمان قرار گرفته‌اند:
ناشناس‌سازی تراکنش‌ها: اجاره حساب باعث می‌شود که تراکنش‌های غیرقانونی به نام اجاره‌دهنده ثبت شود و نه فردی که واقعاً آن را انجام می‌دهد. این موضوع باعث می‌شود که ردیابی مجرم اصلی برای مقامات قانونی دشوار شود.
سهولت دسترسی: افرادی که حساب‌های ارز دیجیتال دارند اما دانش کافی از خطرات مرتبط با اجاره دادن حساب خود ندارند، ممکن است به راحتی به این پیشنهادات وسوسه شوند، به ویژه اگر در ازای آن مبلغی قابل توجه دریافت کنند.
عدم وجود نظارت قوی: ضعف در نظارت و اجرای قوانین AML (مبارزه با پولشویی) و KYC (احراز هویت مشتری) در برخی صرافی‌های ارز دیجیتال، فرصت بیشتری برای استفاده از حساب‌های اجاره‌ای فراهم کرده است. استفاده کلاهبرداران از احراز هویت جعلی بدون وجود نظارت قوی به راحتی امکان‌پذیر است.
خطرات مرتبط با حساب‌های اجاره‌ای
از مهم‌ترین خطرهای مرتبط با این حساب‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مسئولیت قانونی برای اجاره‌دهنده: در صورتی که از حساب اجاره‌ای برای فعالیت‌های غیرقانونی استفاده شود، اجاره‌دهنده ممکن است به دلیل مسئولیت قانونی مرتبط با حساب خود تحت پیگرد قرار گیرد. مقامات قانونی ممکن است او را به عنوان مظنون اصلی تلقی کنند، زیرا تمام تراکنش‌ها به نام او ثبت شده است.
آسیب به اعتبار شخصی: استفاده غیرقانونی از حساب می‌تواند به تخریب اعتبار فرد اجاره‌دهنده در سیستم مالی و بانکی منجر شود. این موضوع ممکن است مشکلاتی مانند بسته شدن حساب‌ها یا قرار گرفتن در لیست‌های سیاه مالی را به دنبال داشته باشد.
کمک به گسترش جرایم مالی: با اجاره دادن حساب، افراد به‌صورت ناخواسته به گسترش فعالیت‌های غیرقانونی مانند پولشویی، کلاهبرداری سایبری یا تأمین مالی گروه‌های تروریستی کمک می‌کنند.
راه‌حل‌ها برای مقابله با پولشویی در ارزهای دیجیتال
برای مقابله با پولشویی در ارزهای دیجیتال، همکاری‌های بین‌المللی، تقویت قوانین نظارتی، و استفاده از فناوری‌های پیشرفته ضروری است. ابزارهایی مانند تحلیل بلاک‌چین و هوش مصنوعی می‌توانند به شناسایی تراکنش‌های مشکوک و ردیابی مسیر وجوه کمک کنند.
همچنین، صرافی‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات دارایی‌های مجازی باید موظف به اجرای استانداردهای AML و KYC شوند. این استانداردها می‌توانند شامل احراز هویت کاربران، ثبت تراکنش‌ها، و گزارش‌دهی به نهادهای نظارتی باشند.
اولین راهکار احراز هویت صرافی ارز دیجیتال با یوآیدی
برای مقابله با پولشویی در ارزهای دیجیتال، احراز هویت دیجیتال (e-KYC) یکی از مؤثرترین راهکارها به شمار می‌رود. این فرآیند به کسب‌وکارها و صرافی‌ها کمک می‌کند تا با شناسایی کاربران و تأیید هویت آن‌ها، از انجام تراکنش‌های مشکوک و ناشناس جلوگیری کنند.
پلتفرم یوآیدی به‌عنوان اولین ارائه‌دهنده سرویس احراز هویت دیجیتال در ایران، نقش مهمی در افزایش امنیت و شفافیت تراکنش‌ها ایفا می‌کند. یوآیدی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند الگوریتم‌های یادگیری ماشین و هوش مصنوعی، فرآیند احراز هویت را در لحظه و با دقت بالا انجام می‌دهد.
چرا استفاده از خدمات یوآیدی برای مقابله با پولشویی مؤثر است؟
- احراز هویت سریع و دقیق: یوآیدی با بهره‌گیری از الگوریتم‌های پیشرفته، هویت کاربران را با دقت بالا تأیید می‌کند و احتمال خطا را به حداقل می‌رساند.
- امنیت داده‌ها: این پلتفرم داده‌های کاربران را با استانداردهای امنیتی بالا مدیریت می‌کند و از هرگونه سوءاستفاده جلوگیری می‌کند.
- مستقل از مرکز تماس: یوآیدی فرآیند احراز هویت را بدون نیاز به مرکز تماس به‌صورت خودکار انجام می‌دهد، که این امر سرعت و کارایی را افزایش می‌دهد.
استفاده از خدمات یوآیدی می‌تواند نقطه عطفی در مقابله با پولشویی و افزایش اعتماد در بازار ارزهای دیجیتال باشد. با پیاده‌سازی سریع و در لحظه این فناوری، کسب‌وکارها می‌توانند ضمن تأمین امنیت، تجربه کاربری مطلوبی را نیز ارائه دهند.
برای دریافت وب سرویس احراز هویت در کسب‌وکار خود، از طریق فرم با کارشناسان یوآیدی ارتباط بگیرید.
سوالات متداول
مجرمان با تبدیل پول غیرقانونی به ارز دیجیتال، آن را از طریق کیف پول‌ها یا صرافی‌های غیرمتمرکز جابه‌جا و منشأ آن را پنهان می‌کنند.
بله، مجرمان با انتقال مقادیر کوچک به کیف پول‌های متعدد (Smurfing) ردیابی تراکنش‌ها را پیچیده‌تر می‌کنند.
احراز هویت دیجیتال با شناسایی و تأیید هویت کاربران، از انجام تراکنش‌های مشکوک و ناشناس جلوگیری می‌کند. این فرآیند باعث می‌شود که مجرمان نتوانند با استفاده از هویت‌های جعلی یا ناشناس، پول‌های غیرقانونی خود را از طریق ارزهای دیجیتال جابه‌جا کنند.
خیر، یکی از مزایای رقابتی یوآیدی سرعت بالای آن است. این پلتفرم با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مثل تشخیص زنده بودن تصویر، احراز هویت را در لحظه و بدون نیاز به تماس با مرکز پشتیبانی انجام می‌دهد.
قوانین AML صرافی‌ها را ملزم می‌کند تا کاربران خود را احراز هویت کنند و تراکنش‌های مشکوک را به نهادهای نظارتی گزارش دهند.
